jak w nazwie tematu.
jako ze tworca cholernie znany, a jednoczesnie - moim zdaniem - lekko przreklamowany, to na temat sobie zasluzyl (no dobra, przyznaje sie, nudzi mi sie i z nudow cos napisac mi sie zachcialo).

poki co przeczytalem 'weronika postanawia umrzec' i 'alchemika', wrazenia bardzo pozytywne, tym bardziej ze ostatnio mialem z kim pogadac na ten temat i troche glebiej owe dziela przeanalizowac. w najblizszym czasie mam zamiar wziac sie za '11 minut' i troche przyhamowac, bo po 100 zlotych miesiecznie wydawac na ksiazki to nie daje rady.
ogolne refleksje: 'weronika...' dala mi sporo do myslenia i troche bardziej przypadlo mi do gustu niz 'alchemik', bardzo alegoryczny i zawierajacy duzo cytatow wartych uwagi.

kto czyta? jak oceniacie tworczosc owego pana?

Rudi, ja przeczytałam Alchemika i 11 minut. Jeżeli chodzi o tą drugą książkę, byłam nią wstrząśnięta, no i mamusia mi ją skonfiskowała szybko. Jak ją czytałam miałam 15 lat... Książka dla ludzi o mocnych nerwach.

Moja przygoda z tym autorem zaczela sie od "weroniki". poniewaz uwielbiam to damskie imie to nawet sie nie wahałam czy ja brac czy tez nie. o autorze wczesniej nie slyszalam. ksiazka mnie nie zawiodla, czytalo sie szybko i lekko. przyszedl czas na pozostale "alchemik""piata góra" ... "11minut" "nad brzegiem rzeki..." piekne ksiazki lecz pierwsze wymienione za bardzo skupialy sie na Bogu o ktorym szczerze to czytac nienawidze. ale cytaty jak wspominales sa godne do przytaczania w roznych chwilach i pracach (czesto rowniez maturalnych). poniewaz mam zbiorek cytatow Coelho szukanie czegos odpowiedniego nie sprawia mi problemow;)
nie dziwie sie ze nastolatki chetnie siegaja po jego dziela. lepsza to niz uzaleznienie od ksiazek o heroinie i prostytucji ktorych ostatnio jest nawał.

przeczytałem Alchemika kilka lat temu. polecił mi tę książkę kumpel, który rozpływał się w zachwytach nad nią tak bardzo, że zanim ją wziąłem do ręki byłem pewien, że jest co najmniej dobra. po przeczytaniu przyszła refleksja "ok, ale po co, i dlaczego tak?" ja już wtedy czytałem Dickensa i bardziej mnie pociągał ten realizm angielski i ukazywanie wspaniałych bohaterów i ich losów na tle brudu, okrucieństwa i wyzysku, ukazywanie kontrastów dobry - zły, piękny - brzydki, i drogi do sprostania marzeniom poprzez upór, uczciwość i pracę.

Alchemik nie wpasował się moje upodobania, ale samemu Coelho dałem jeszcze jedną szansę i zacząłem czytać "Nad brzegiem rzeki Piedry usiadłam i płakałam". w połowie książki zatrzymałem się bo już nie dałem rady. tyle jeżeli idzie o mnie i Coelho.

rozumiem, że można lubić tego pisarza, choć myślę, że niego się wyrasta. dla mnie za dużo w nim pompatycznej, a przy tym mało wyszukanej, mistyki i tej górnolotnej mądrości, które mają być panaceum na egzystencjalne wypalenie.

mam taką radę, jeżeli lubicie Coelho to sięgnijcie po poezję Williama Blake'a. nie żeby byli oni podobni, ale właśnie ta różnica miedzy nimi pomaga zrozumieć jak ubogim pisarzem jest Coelho.

no, tu sie przyznaje bez bicia. tworczosc owego pana kojarze slabo, mimo ze w koncu to moj ulubiony styl, ulubiony okres.

Mógłbym się przyznać do tego samego. Swojego czasu trochę czytałem o tym człeku, ale niestety nie miałem okazji sięgnąć po coś jego twórczości. Widziałem tylko kilka obrazów.
A co do tematu, to mam w planach sięgnąć po jakieś dzieło autora, ale na razie brak czasu, albo raczej zaparcia i chęci, taka studencka prokrastynacja

jak to studenci potrafią wyłuskać z psychologii interesujące ich pojęcia!

a ja uważam, żę Zahir jest niezły... jest napięcie, pomieszanie lekkie..

Paulo Coelho jest tendencyjny, ale zawsze to lepsze niż 50 twarzy Greya.

Też lubię czytać jego dzieła. Jestem stałym "bywalcem" księgarni matras. Tam zakupiłam wiele jego dzieł.

Nie lubię książek tego pisarza. Ma on styl, który mi osobiście nie odpowiada.

Jak ja nie lubię tego autora! Jest do bólu wręcz banalny.